U traganju za cjelinom

Umjetnica koja se u svojoj kreaciji igra slobodno, maštovito, spontano, impulsivno i iskreno zapravo je slika i prilika homo ludensa. To je slikarka Mina Radović od glave do pete.  Ona svoju umjetnost  u svakom trenutku živi kao činove slobode , samoodređenja, samoposmatranja i samoprepoznavanja.  U stvari, ona odslikava svoju  unutrašnju stvarnost, svoju teskobu i strahove, ono što je oznaka  njene složene ličnosti i nemirnog senzibiliteta. Neponovljivost njenog doživljaja prati snažna afektivna obojenost i sugestivna individualna percepcija likovnih realizacija. A njeno nastojanje da ostvari likovni oblik istovremeno prati  želja da ga preispita i dovede u pitanje.
Konstrukcija i dekonstrukcija, red i nered, poznato i nepoznato, obično i neobično, san i java, lijepo i ružno uspostavljaju punu uzajamnost.  Tako će se naći u međuzavisnosti figurativno i apstraktno, realno i nadrealno, svjesno i nesvjesno. Sve to prekriva dinamika snažne imaginacije i bezuslovne energije ove umetnce. Paradoks je njeno istraživačko uporište. Ona teži sintezi koja je najbliža otvorenom djelu ali i prekoračenju u odnosu na konačnost likovne forme.  To je polazište njene likovne poetike i estetike njene slike.
Između klasičnog modela umetnika i ekscentričnog konceptualiste, ona uspostavlja  umetničku stazu u kojoj je izgleda bilo najvažnije prepoznati sebe u kreativnoj razlici i umetničkoj posebnosti. Traganje za svojim  kreativnim potencijalima ostaje u ravni „putovanja“do svoje individualne slobode, do svog fantastičnog bića. Ma koliko da su joj bili bliski Egon Schiele, Francis Bacon, Otto Dix, Jackson Pollock, ona nikada nije postala njihov epigon.
Na njenim slikama jeste prisutna civilizacijska teskoba i frojdovska nelagoda ali i snaga kreativne pobune i rezon nepristajanja na malograđansko blefiranje i individualne samoprevare. Ako bismo, sa rizikom, identifikovali njene tematske preokupacije, onda bismo u njenim slikama, kako je sama jedanput rekla, prepoznali pobunu protiv stilizovanog razumevanja ženskog tela koje je prisutno u savremenoj kulturi koja je doista okrenula leđa fundamentalnom arhaizmu, ali još opstaje u zbrkama fetišizacije i nedorečenostima neofeminizma.  Mina Radović u svojim slikama, u stvari, dekonstruiše elemente ženskosti. Ti elementi se na njenim platnima pojavljuju kao podtekst u fragmentima seksualnosti, u realizacijama različitih formi i dimenzija, bez očekivanog sklada i proporcija.  Oni su, na izvestan način  zarobljeni, kao da im je tesno u slici, pritiskaju krajeve formata pokušavajući da napuste  taj prostor i  budu oslobođeni.  I ovdje je, u stvaralačkom smislu, dominantan princip slobode i nastojanje da se ostvari nova umetnička formacija.
Već nakon prve izložbe Mine Radović, pofesor i slikar Marko Lađušić je zapazio da su rijetki umetnici koji imaju jasnu viziju svoje poetike  od prvih stvaralačkih koraka. On je ocijenio da ova umjetnica stvara jednostavno, čulno i direktno ne ograničavajući se estetskim pravilima.  Pokazalo se da je bio u pravu kad je tvrdio  da je njen rad kontinuiran i organski povezan, autentičan i ekspresivnog karaktera.  Uočio je da je centralni motiv njenog slikarstva Žena,  koja je, u njenim radovima,” snažno,osećajno i buntovno biće koje se ne stidi svoje prirode i svoje posebnosti”. Takva tematska preokupacija dosledno se nastavlja.
Na slikama Mine Radović  sve je u krupnim potezima, pa se tako kao motiv često ponavlja predimenzionirana noga. Stopalo. Prsti. Ruka. Ekstremiteti... Oni možda liče na mušku tjelesnost, ali su ženski djelovi u zamisli umetnice. Djeluju kao zapete strijele koje kao da svakog časa mogu razbiti ram i naći se u prostoru realnosti.
Kolorit Mine Radović  snažan je i ekspresivan, potez  moćan, bez straha od unaprijed zadatih umjetničkih pravila i uvriježenih očekivanja. Boje su, kako ih je sama definisala, njena emocija. Nesporna pikturalna vrijednost njenih slika upućuje na saznanje da je umetnica pridavala veliki značaj boji i nije bila daleko od sezanovske ideje o obojenoj logici.  
Eruptivna, nezadrživa, beskompromisna, ova umjetnica ne slika planski, već kao plima kad nailazi, brzo i snažno. Zbog svega toga, ona nije sklona simulirajućem uljepšavanju i pomodnom rafinmanu. To jednostavno ne ide uz njeno strukturalno razumijevanje slikarstva.
Ono što je posebno važno, čini se da umjetnica već sada zna šta neće, ali i šta hoće. To potvrđuje i ova izložba u budvanskoj Modernoj galeriji. Ona jasno pokazuje  traganje Mine Radović za cijelinom i svojim umjetničkim identitetom i njen stvaralački iskorak...

                                                                                              Ratko Božović

Mina Radović

Rođena je 1988. godine i završila je XIV beogradsku gimnaziju, nakon čega je upisala Fakultet primenjenih umetnosti (2012) u Beogradu, Konzervaciju i restauraciju slike kod profesora Stanka Zečevića. Završila je i master studije sa temom Konzervacija i restauracija slike kod profesora Radomira Samardžića Fileta. Trenutno je na trećoj godini doktorskih studija na Univerzitetu Umetnosti u Beogradu. 

Imala je više grupnih izložbi:

Galerija Magacin 2010, 2011, 2012,

Galerija 72 - 2015,

Mixer festival - 2015, 2016

CEI / Central European Initiative, Trst 2015. ,

Atelier Home Gallery/ Umetnost Contemporary Serbia, Trst - 2016)

CEI / Central European Initiative, Trst 2016.

A od samostalnih izdvajaju se:

“ Teskoba”, Ustanova kulture Palilula , oktobar 2013.

“ Skriveni autoportret”, galerija Nova renesansa, decembar 2013.

“ Skriveni autoportret”, Velika galerija Doma kulture, Knjaževac, januar/februar 2014.

“ Drama nagoveštaja” Artist galerija, virtuelna izložba, april 2014.

“ U traganju za celinom” galerija Luka Tomanović, Herceg Novi, jul 2014.

“ U traganju za celinom” Moderna galerija Budva, avgust 2014.

“ Ka tački okupljanja” (Toward the meeting point), Galerija RasArt, Brisel, maj 2015.

“ Sanjari” , izložbeni proctor  Prohibicija, Beograd, decembar 2015.

“ Libere”, Italijanski kulturni centar ( Italiano di Cultura), Beograd, mart 2016.

“ Libere”, Italijanski kulturni centar ( Italiano di Cultura), Subotica, mart 2016.

“ Trenutak dominacije”, Galerija solidarnosti, Kotor, jun 2016.

“ Trenutak dominacije”, Multimedijalna galerija “ Novi to sam ja”, Herceg Novi, avgust 2016.

Autor je kratkometražnih filmova "Zarobljena vestima" prikazan 18. 10.2013. na Festivalu srpskog filma fantastike i “Kruženje masti” prikazan 8.3.2015. u prostoru kluba Peron. Član je ULUS-a.